ارتقای حقوق بشر: تمرکز بر تحریم‌های ماگنیتسکی

نوع مقاله : کوتاه

نویسنده

پژوهشگر پسادکتری مؤسسة تحصیلات تکمیلی ژئو ((IHEID)، سوئیس

چکیده

از زمان تصویب اعلامیة جهانی حقوق بشر در سال 1948م، حفاظت و حراست از حقوق بشر به استانداردهای رفتاری دولت‌ها در قبال شهروندانشان، همچنین به معیاری برای شکل‌دهی روابط خارجی تبدیل شده است. این تغییر سبب شده است ابزارهای دیپلماتیکی تشویقی و قهری، ازجمله تحریم‌های بین‌المللی، فعال شود. تحریم‌های جهانی ماگنیتسکی در سال 2016م معرفی شد و یکی از مهم‌ترین صورت‌های تحریم‌های حقوق بشری است. در این مقاله، نشان داده شده است که این تحریم‌ها، بیش از آنکه محدودیت‌هایی برای کلیت کشور باشد، افراد و نهادها را هدف قرار می‌دهد. بر این تحریم‌ها انتقادهایی وارد است و خالی از اشکال نیست، اما شکل‌گیری آن اهمیت فزایندة حقوق بشر را برجسته می‌کند و نسل جدیدی از تحریم‌ها را با پیامدهای قابل‌توجه برای حقوق بین‌الملل، حقوق بشر، همچنین روابط بین‌الملل به‌دنبال دارد. در این راستا، با استفاده از روش تحلیل محتوا، زمینه‌های شکل‌گیری تحریم‌های ماگنیتسکی، در کنار پیامدهای این تحریم‌ها بر کشورهای هدف و انتقادهای مربوط به آن‌ها به‌لحاظ حقوقی بررسی شده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مراجع

Bartlett J, Ophel M. (2021). “Sanctions by the numbers: Spotlight on human rights and corruption”. Center for a New American Security. https://www.cnas.org/publications/reports/sanctions-by-the-numbers-human-rights.
Biersteker ThJ, Eckert SE, Tourinho M. (Eds.). (2016). “Targeted sanctions: The impacts and effectiveness of United Nations action”. Cambridge University Press. https://doi.org/10.1017/CBO9781316460290.
Dillard J. (2022). Targeted Sanctions Against Human Rights Violators: A Question of Efficacy. Honors College Theses. https://digitalcommons.georgiasouthern.edu/honors-theses/777.
Eckes Ch. (2022). “EU global human rights sanctions regime: Is the Genie out of the bottle?”. Journal of Contemporary European Studies. 30(2): 255-269. https://doi.org/10.1080/14782804.2021.1965556.
---------------. (2020). “EU human rights sanctions regime: Ambitions, Reality, and Risks”. Amsterdam Law School Legal Studies Research Paper. No. 2020-64; Amsterdam Centre for European Law and Governance Research Paper. No. 2020-07.
Gomes-Abreu A. (2021). "Are human rights violations finally bad for business? The impact of Magnitsky sanctions on policing human rights violations". Journal of International Business and Law. 20(2). https://scholarlycommons.law.hofstra.edu/jibl/vol20/iss2/6.
Moiseienko A. (2024). “Crime and Sanctions: Beyond sanctions as a foreign policy tool”. German Law Journal. 25: 17-47. https://doi.org/10.1017/glj.2023.103.
Moret E. (2015). “Humanitarian impacts of economic sanctions on Iran and Syria”. European Security. 24(1): 1-21.
Newson N. (2021). “Magnitsky sanctions in Focus”. Published Friday. June 18. https://lordslibrary.parliament.uk/magnitsky-sanctions/Portela.
Portela C. (2018). “Targeted sanctions against individuals on grounds of grave human rights violations: Impact, Trends and Prospects at EU level”. The European Parliament's Subcommittee of Human Rights (DROI).
Prendergast J. (2019). “A new approach to support human rights and peace: Financial pressure”. https://www.un.org/sites/un2.un.org/files/2020/09/a_new_approach_to_support_human_rights_and_peace_by_john_prendergast.pdf.
U.S. Department of State. (2016). “Human rights”. February 29 https://2009-2017.state.gov/p/io/humanrights/index.htm.
Walker J. (2016). “Study on Humanitarian Impact of Syria-Related Unilateral Coercive Measures”. UNESCWA, Beirut.
Weber, M.A. (2021). “The global magnitsky human rights accountability act: Scope, implementation, and considerations for congress”. Congressional Research Service. R46981. https://crsreports.congress.gov.
مطالعات کشورها
دوره 3، شماره 2
1404
صفحه 429-440

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 24 دی 1403
  • تاریخ بازنگری: 04 بهمن 1403
  • تاریخ پذیرش: 14 بهمن 1403

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار